หากคุณเคยถามผู้ให้ความบันเทิงเด็กมืออาชีพว่าเคล็ดลับในการดึงดูดความสนใจของเด็ก ๆ คืออะไรพวกเขามักจะตอบโดยบอกคุณว่ากลอุบายไม่ได้อยู่ที่การดึงดูดความสนใจนั้น แต่ให้ถือเอาไว้ตลอดการแสดงทั้งหมด
เด็ก ๆ มักมีสมาธิสั้นอย่างฉาวโฉ่ การเป่าลูกโป่งแบบเรียบง่ายอาจพิสูจน์ได้ว่าเพียงพอที่จะทำให้หลงใหลในช่วงเวลาที่หายวับไป แต่แล้วมีใครบางคนหรือบางสิ่งบางอย่างทำให้พวกเขาเสียสมาธิและจินตนาการที่สดใสของพวกเขาก็ถูกดึงไปยังสิ่งอื่น
ความเชี่ยวชาญในสถานการณ์ที่ผู้ให้ความบันเทิงหรือตัวตลกสนุกสนานจึงขึ้นอยู่กับการจัดการเพื่อให้เป็นจุดสนใจของผู้ชมทั้งหมด
ลักษณะของโอกาสที่แน่นอนบางครั้งจะแตกต่างกันไป งานนี้อาจเป็นงานสำหรับเด็กเล็กในวัยใดช่วงหนึ่งเท่านั้นเช่นงานวันเกิด มีแนวโน้มว่าจะสามารถรักษาจุดสนใจของเด็กได้ง่ายขึ้นเมื่อคนรอบข้างของเขาหรือเธอหลงใหลในสิ่งที่นักแสดงกำลังทำอยู่
ในทางกลับกันการกระทำอาจเป็นส่วนหนึ่งของการทำงานที่กว้างขึ้นบางทีอาจจะเป็นวันแห่งความสนุกสนานในหมู่บ้านหรือวันแห่งความสนุกสนานซึ่งผู้ใหญ่และเด็กที่โตกว่าก็มีส่วนร่วมด้วย การปรากฏตัวของพ่อแม่หรือพี่น้องในบริเวณใกล้เคียงทำให้เกิดความว้าวุ่นใจซึ่งผู้ให้ความบันเทิงจะต้องควบคุมเด็ก ๆ
เงื่อนงำอยู่ที่การทำให้ผู้ชมถูกขังอยู่ในสถานะ “จะเกิดอะไรขึ้นต่อไป” ไม่ว่าจะเป็นการดัดลูกโป่งตัวตลกกลเม็ดมายากลหรือการเล่าเรื่องผู้ชมที่เป็นเด็กจะอยู่ในสภาวะแห่งความคาดหวังอย่างต่อเนื่อง แม้แต่ผู้ให้ความบันเทิงในสายตาก็เป็นเพื่อนที่การปรากฏตัวให้ความสะดวกสบายและความมั่นใจและการสนทนาของพวกเขาได้รับการปรับแต่งเพื่อกระตุ้นจินตนาการโดยรวมของกลุ่มเป้าหมาย
ผู้ให้ความบันเทิงสำหรับเด็กจะรู้วิธีโต้ตอบกับเด็กอย่างเป็นธรรมชาติ ละครอาจเกี่ยวข้องกับการเล่าเรื่องตลกการแสดงกลเม็ดไพ่หรือการจัดการวัตถุเช่นลูกโป่งในลักษณะที่จะทำให้ประหลาดใจและน่าหลงใหลซ้ำ ๆ ช่วงเวลาที่เขาหรือเธอสามารถคาดเดาได้คือช่วงเวลาที่ขาดการเชื่อมต่อ จำเป็นต้องมีสิ่งที่ไม่คาดคิดเกี่ยวข้องกับกิจวัตรของนักแสดงอยู่เสมอ
